Capilàri(-dis-ase)
Asplenium onopteris
Aspleniaceae
Autre noum : Capilàri(-dis-ai).
Noms en français : Asplénium des ânes, Doradille des ânes.
Descripcioun :La capilàri-dis-ase trachis subretout dins li bos umide sus sòu séusous. Es uno planto pulèu coumuno que se pòu rescountra peréu sus li roucas, coume sa cousino la capilàri-negro, Asplenium adiantum-nigrum. La capilàri-dis-ase a de foundo mai grando, mens lusènto e mai descoupado, e souvènt emé de pinulo un pau torso (fotò e dessin). Coumpara emé la capilàri-negro que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : Foundo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asplenium
Famiho : Aspleniaceae
Ordre : Polypodiales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Ges de flour
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (ca)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Bos umide
- Roucas
- Relarg umide
Estànci : Coulinen à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Asplenium onopteris L., 1753
Pichouno-calapito
Ajuga iva
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Bugle ivette, Ivette musquée.
Descripcioun :La pichouno-calapito trachis en mato dins li tepiero seco coume en Crau. La planto èi proun peludo, un pau griso. Fai de flour siegue roso (varieta Iva), siegue jauno (varieta Pseudoiva, coume sus li fotò). Coumpara emé l'erbo-uvernino que ié sèmblo un pau.
Usanço :A uno sabour amaro e uno óudour proun forto. Se fai de tisano (fueio seco) pèr lucha contro li fèbre e li doulour de vèntre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ajuga
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ajuga iva (L.) Schreb., 1773